zaterdag 12 februari 2022

Schilderen in ei-tempera weer opgenomen

 

Lichtvlekken in vroeg bos

Na een jaar aan mijn houtsneden gewerkt te hebben, zo nu en dan een uitstapje naar schilderen, ben ik nu weer helemaal in het eitempera-schilderen gedoken. Het is zo anders dan schilderen in olieverf, dat is ook heerlijk, maar hier probeer ik in lagen te werken en hoop op meer diepte en vervreemding. Het is een contemplatieve manier van werken. Veel kijken, organiseren. Heel anders dan het meer impulsieve werken, zoals ik dat in olieverf doe.
De eerste vier werken, allemaal niet erg groot, zijn ontstaan naar aanleiding van een werkweek met Lotje Meijknecht, op de Buissche Heide in West Brabant, alweer anderhalf jaar geleden. Eerder maakte ik een houtsnede in vier kleuren voor mijn map Na de reis.

Mistige ochtend

De ochtenden waren nog heel koud in dat vroege najaar.

Haag

Wij woonden in deze dagen in het voormalige atelier van Richard Roland Holst, de echtgenoot van Henriette Roland Holst. Totaal verbouwd tot vakantiehuis, is het een heerlijke werkruimte, met veel landerijen, bos en heide, om te zwerven. Teveel aan mooie beelden. We hadden geluk met het mooie weer, zonvlekken werden een onderwerp, zoals in de Haag.
Of bij Bomen het ochtendgloren:

Bomen

De Wadden, water, stromingen zijn ook een eeuwige inspiratiebron. Ik ben nog lang niet klaar met diit onderwerp, maar hier is met Drooggevallen wad een begin gemaakt. Langs de wadkant van Schiermonnikoog:

Drooggevallen wad

Ik heb een aantal onderhanden, hier Stryperkwelder, naar een schets uit het late najaar op Terschelling. 
Het was nu zo koud buiten, dat ik alleen snelle schetsen kon maken op papier, ze thuis eningszins uitwerkte tot basis voor een schilderij, het is niet klaar, maar even weet ik niet hoe verder. En uit ervaring weet ik dat ik dan moet blijven kijken tot zich iets voordoet, ik iets zie. Afwachten dus....

Stryperkwelder