Vijgentijd

Het volgende wisselrecept is klaar:

de laatste drukgang hier op de pers

en hier aan de 'lijn' te drogen. Ik vind hem heel mooi gelukt.

Klaar voor de Atelierdagen en de Boekkunstbeurs. 

Intussen ook met Lotje aan een volgend wisselrecept gewerkt: een Worteltaart, daarvan houd ik je op de hoogte of kijk naar slootjesschilder.blogspot.nl

Zetten en proefdruk

Corrigeren van de tekst op de pers

In het najaar heb ik de volgende activiteiten, waar de prenten te zien en te koop zullen zijn.

Herfstsalon Kadmium: 6 oktober - 7 november in Delft

Delftse Atelierroute: 15 -16 oktober in Delft

Maand van de Grafiek: 20 oktober - 20 november in Enschede

Boekkunstbeurs: 5 - 6 november in Leiden

VERDERE INFORMATIE VOLGT IN DE KOMENDE WEKEN

Wordt volger van mijn blog!

rosemarijnvanlimburgstirum.nl

Nieuwe receptkaarten

Twee nieuwe wisselkookboekplaten voor het gezamenlijk drukkersproject 

van de 1000poot en de Zwaluwpers:

het maken van de lemoncurd is een plezier en het is heel eenvoudig. Het snijden en drukken van de prent heb ik volgens de Japanse methode gedaan; na het gele drukgang, wegsnijden wat je niet nodig hebt en olijfgroen eroverheen. 

Groot voordeel: de vormen passen precies.

De tekst heb ik er in een aparte drukgang overheen gedrukt.

Aan de lijn hangt lemoncurd te drogen

Het recept voor de vijgen ga ik nog drukken, de vijgen drogen nog wat na.

In het najaar heb ik de volgende activiteiten, waar de prenten meer te zien zullen zijn. 

*Herfstsalon, Kadmium Delft: 6 oktober-6 november

*Delftse Atelierroute: 15 en 16 oktober

*Maand van de Grafiek in Enschede, vanaf 22 oktober

*Boekkunstbeurs in Leiden: 5 en november

VERDERE INFORMATIE VOLGT IN DE KOMENDE WEKEN

Rosemarijnvanlimburgstirum.nl

'In mijn straatje' verlengd

De tentoonstelling in het Prinsenkwartier is met een maand verlengd, tot eind mei:              Sint Agathaplein 4, 2611 HR Delft          www.prinsenkwartier.nl     www.rosemarijnvanlimburgstirum.nl

In mijn Straatje

Even een uitstapje. De Krokussalon is afgelopen, alles opgeruimd:

In mijn straatje
Het Prinsenkwartier, waar Kadmium deel van uitmaakt, bestaat nu heen jaar. Het Straatje van Vermeer 'komt thuis' en wij mogen als leden van Kadmium een eigenversie van het straat je maken. De afgelopen weken heb ik me geworpen op een oude liefde, het schilderen in ei-tempera. En steegjes, ik ben al eerder me bezig geweest. Ik vind dit een mooie gelegenheid, daar wat mee te doen:

Schetsen naar de foto's

Om het nu eens goed voor te bereiden, schetsen uitgevoerd in tempera.
Dit steegje, waar ik heel regelmatig door kom, heb ik van beide kanten
benaderd, het steegje in, het steegje uit naar de gracht.

Zo is het geworden. De steeg grafisch 1en 2, een tweeluik.

Volgende week zondag, op 3 april, om 15 uur de opening in het Prinsenkwartier

rosemarijnvanlimburgstirum.nl

Onze groepstentoonstelling

Het is altijd weer fijn te zien waar de inrichters toe in staat zijn. Van een heel diverse groep werken een eenheid te maken, interessant om te bekijken. Met 35 deelnemers heeft iedereen een bijdrage geleverd.

Komende zondag om 15 uur is de opening, die verricht wordt door Fred Hemmes. 

Er is ook een videopresentatie te zien van de kunstenaars. 

Welkom!

Agathaplein Delft

www.kadmium.nl

www.rosemarijnvanlimburgstirum.nl

Krokus Salon

Ik doe mee aan de komende krokus salon van Kadmium met het schilderij Ochtendlicht, het product van een wandeling in de Schotse Hooglanden afgelopen voorjaar.

Ochtendlicht met andere Schotse doeken

 Vanochtend hebben we een serie pitches opgenomen. 

Zoe Reddy en Joost Konings bij pitch

Ik had de mijne met Landa van Vliet, 'kunstenaarsassistent' voorbereid. We zijn uitgekomen bij deze tekst

Ik ben Rosemarijn van Limburg Stirum en ben graag buiten, als vogelaar en fotografeer en schets in het vrije veld.

In het atelier werk ik het materiaal uit.

Wat mij treft is de bewegelijkheid van een landschap.

De kleurveranderingen op de rotsen.

De voortdurende wisseling van donker en licht, zon en regen.

Landschap, het lijkt ouderwets, het is van alle tijden, het is een onderwerp waar ik steeds weer op uitkom.

Hoe kan ik er een nieuwe dimensie aan geven?

Het is het ‘wonderlijke’ dat in het landschap zit.

Stil of juist lawaaiig; een industrieel landschap, Hollands vlak, Schots hooglanden en het Spaanse meseta.

Vouwen in het land, diepten, dicht en open.

Het vraagt om een antwoord.

 Het schilderij dat ik toon, heet ‘Ochtendlicht’ en is gebaseerd op mijn schetsen uit Schotland, voorjaar 2015. Het gaat over het ‘per seconde’ veranderende licht op de rotsen.

De eeuwenoude starheid van de steen, tegenover het dansen van het licht op de rots.

Studium Generale van Kadmium

Dit najaar doe ik mee aan aan deze bijeenkomsten. Veel huiswerk in de vorm van het bezoeken van tentoonstellingen. Sommige spreken me geweldig aan, een andere tentoonstelling vond ik vreselijk deprimerend. Soms spreekt het me gewoon niet aan, of vind ik het lelijk. Dat mag niet, we leren er ook anders tegenaan te kijken. Of het lukt? 

 

Hele discussies over het 'kijken volgens Fuchs', of kijken zoals Joost Zwagerman het doet. Het eerste formeel, het tweede impulsief, soms wat barok. 

Nog een bijeenkomst, dan is het weer voorbij, voor even?